ตอนที่ ๒ นางผีเสื้อลักพระอภัยมณี

 ตอนที่ ๒ นางผีเสื้อลักพระอภัยมณี

                    จะกล่าวถึงอสุรีผีเสื้อน้ำ    อยู่ท้องถ้ำวังวนชลสาย
              ได้เป็นใหญ่ในพวกปีศาจพราย     สกนธ์กายโตใหญ่เท่าไอยรา
               ฯลฯ
         
      เมื่อตกเย็นนางผีเสื้อน้ำได้ขึ้นมาเล่นน้ำ จนเข้ามาใกล้ฝั่งที่พระอภัยกำลังเป่าปี่อยู่ นางได้ยินเสียงเพลงปี่แล้ว ก็เกิดเสน่หาอาวรณ์ เห็นพระอภัยนั่งเป่าปี่ก็เกิดความรัก ตรงเข้าอุ้มพระอภัยไปไว้ยังถ้ำทองของตน แล้วแปลงร่างตนเป็นมนุษย์ เมื่อพระอภัยตื่นฟื้นขึ้นมาเห็นผีเสื้อแปลงกายเป็นมนุษย์ ก็รู้ว่าเป็นยักษ์ แล้วต่อว่านางผีเสื้อว่า ตนเป็นมนุษย์ไมคู่ควรกับยักษ์ แต่นางผีเสื้อก็ยังเจรจาหว่านล้อมให้ยอมเป็นสามี ทำให้พระอภัยไม่พอใจอย่างมาก แต่ก็ทำเป็นมีไมตรีต่อนาง

               พระสุดแสนแค้นเคืองรำคาญจิต    เป็นสุดคิดสุดที่จะหนีหาย
                    ให้อักอ่วนป่วนใจไม่สบาย    มันกอดกายเซ้าซี้พิรี้พิไร
                      จะยั่งยืนขืนขัดตัดสวาท    ไม่สังวาสเชยชิดพิสมัย
                   ก็จะสะบักสะบอมตรอมฤทัย    ต้องแข็งใจกินเกลือด้วยเหลือทน
                 ฯลฯ

                       พระฟังคำจำจิตพิสวาท   ฝืนอารมณ์สมพาสทั้งโศกเศร้า
                     การโลกีย์ดีชั่วย่อมมัวเมา เหมือนอดข้าวกินมันกันเสบียง
                      ฯลฯ
                   สมพาสยักษ์รักร่วมภิรมย์สม   เหมือนเด็ดดอกหญ้าดินพอได้กลิ่น
                      เป็นนิสัยในภพธรณินทร์    ไม่สุดสิ้นเสน่ห์ประเวณี ฯ

ก่อนหน้า                              กลับหน้าหลัก                             ถัดไป